De coronaprik heeft in Nederland 88.000 mensen per jaar uit het ziekenhuis gehouden. Dat heeft geleid tot beduidend minder druk op de zorg. Zo blijkt uit onderzoek naar vaccinaties dat het RIVM op 7 november presenteerde. Volgens het instituut gaat het zelfs om een voorzichtige schatting, omdat de indirecte effecten niet zijn meegenomen.
Het RIVM onderzocht het vaccinatie-effect tussen augustus 2021 en augustus 2021. Stichting Nationale Intensive Care Evaluatie (NICE) registreerde in dezelfde periode bijna 45.000 opnames van mensen met corona. Het aantal ziekenhuisopnames dat is voorkomen is dus twee keer zo groot als het werkelijke aantal ziekenhuisopnames. Dat leidt ertoe dat dat de druk op de zorg minder groot werd en daardoor tot minder uitgestelde zorg. Ook het aantal sterfgevallen door COVID-19 is veel lager.
In maart 2021 kreeg ik mijn eerste vaccinatie in revalidatiekliniek Klimmendaal
Het zijn mooie cijfers. Ze onderschrijven wat bijna alle zorgverleners die in het boek Zijden Draadje aan het woord komen al in 2021 betoogden. Vaccinaties zijn zo belangrijk in de strijd tegen corona! Net als de boosters en herhaalprikken nu.
Mijn eigen gedachten zijn niet zozeer bij de cijfertjes, maar vooral bij alle ellende die door het vaccinatieprogramma is voorkomen. God, wat had ik gewild dat er eind 2020 – toen ik ziek werd, met een ambulance werd afgevoerd en wekenlang bijna doodging op een intensive care – al vaccinaties waren! Wat een verdriet had dat mijn naasten bespaard, wat een werk had dat mijn zorgverleners gescheeld.
Alleen het boek Zijden Draadje was er dan niet geweest.
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Venticare is de vakvereniging voor verpleegkundigen die werkzaam zijn op het gebied van acute zorg. Denk aan IC-verpleegkundigen, Spoedeisende Hulp (SEH), ambulancezorg, hartbewaking et cetera. In het augustusnummer van Venticare Magazine krijgt mijn boek Zijden Draadje een hele mooie recensie.
Ik ben trots…
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Vandaag voeren de huisartsen actie door heel Nederland. Ze willen zo laten zien hoe moeilijk het wordt om het vak nog uit te kunnen oefenen door lange wachtlijsten in ziekenhuizen en de ggz, grote druk op de zorg in de avonden en weekenden, huisvestingsproblemen en steeds meer administratieve eisen van overheden en zorgverzekeraars. Pfff, je zou er toch gek van worden.
Ik heb alleen maar bewondering. Ondanks de grote druk stáán ze er toch altijd maar. Ook toen ik op sterven na dood de praktijk van huisarts Linders in Arnhem binnenstapte. Door corona had ik totaal geen lucht meer. Huisarts in opleiding Joris Schouwenaar ving mij op. Nadat ik zes weken op de intensive care heb gelegen interviewde ik hem voor mijn boek Zijden Draadje.
(Foto: Gerard Scheers voor Zijden draadje)
Een fragment: Joris is defensiearts en in opleiding voor huisarts in de praktijk van dokter Richard Linders. Hij schrikt zich rot als ik binnenkom. Dokter Joris trekt wit weg rond zijn neus. Hij heeft best al wat coronapatiënten gezien, maar zo ernstig als ik is hij nog niet tegengekomen, zo vertelt hij mij maanden later. Joris Schouwenaar: ‘Iemand die net een marathon heeft gelopen en over de finishstreep komt, dat grijswitte-rode, die kleuren … zo zag jij er ook uit. Het had geen dag langer moeten duren. Zo ziek heb ik mensen buiten een ziekenhuis nog nooit gezien.’
Het drukt ook hem met de neus op de feiten, want corona is toch nog een beetje abstract. Dokter Joris meet het zuurstofgehalte in mijn bloed. Hij schrikt. Doet het apparaatje het wel? Hij probeert ’m ook nog op zichzelf, want hij kan het niet geloven. De saturatiemeter komt bij mij niet verder dan 56! Normaal moet iemand hoog in de 90 zitten.
Achteraf vertelt hij over de eerste en tweede coronagolf: ‘Ik heb als defensiearts in Jordanië gezeten. De logistieke operaties in coronatijd – bijvoorbeeld die op de ic of de spoedeisende hulp – vind ik vergelijkbaar met oorlogssituaties. Al die dingen waar geen draaiboek voor was, dat heeft overeenkomsten met wat ik bij defensie heb gezien. Er moeten dan keuze gemaakt worden op basis van intuïtie in plaats van draaiboeken.’
En: ‘Corona is ongrijpbaar. Ik had af en toe ook het idee dat ik er geen vat op kreeg. Het liep op een gegeven moment uit de hand. Wat doe je dan? Tja … hard werken. Verder niks. Redden wat er te redden valt. Ik heb veel van deze coronapandemie geleerd. Het klinkt een beetje zweverig, maar ik heb gezien hoe kwetsbaar we zijn met z’n allen. We moeten koesteren hoe goed we het hebben.’
(Foto: Gerard Scheers voor Zijden draadje)
Joris deed zijn huisartsenopleiding in Huisartspraktijk Linders & Verduijn bij mijn huisarts Richard Linders, die ik ook interviewde voor Zijden Draadje. Linders betoogt – terecht – dat de media de coronacrisis alleen maar door de bril van de ziekenhuizen hebben bekeken. Linders was beredruk tijdens de pandemie, maar zag toch kans om het initiatief te nemen voor een speciaal coronahotel:
‘In Doetinchem hebben we ook een coronahotel geopend, samen met de zorgorganisatie Sensire: Zorghotel Gaanderen. Daar ben ik nog steeds heel trots op’, zegt de huisarts. ‘Er hebben in de afgelopen anderhalf jaar ongeveer vijfhonderd mensen gelegen. Dat zijn meer coronapatiënten dan er in het ziekenhuis van Doetinchem hebben gelegen.’ Het ging vooral om ouderen die niet meer thuis konden blijven, omdat ze zuurstof nodig hadden. Er zijn ook best wat mensen overleden, vertelt Richard, maar dan hoefden ze in ieder geval niet in een ziekenhuissetting te liggen.
‘We vonden dat de verpleeghuizen het al druk genoeg hadden. Het voordeel was dat we iets soepeler konden zijn met bezoeken. Dingen waren makkelijker te regelen, er waren geen directies die beslissingen moesten goedkeuren. Het was zwaar voor iedereen die er werkte, maar ook heel zinvol werk.’
Ik ben ‘mijn’ huisartsen zo dankbaar voor het redden van mijn leven en hun goede zorgen daarna (Richard kwam mij regelmatig in het ziekenhuis bezoeken) en ik ben er trots op dat zij hun verhaal doen in Zijden Draadje. Ik denk dat alle huisartsen in Nederland zo bevlogen zijn (op een paar wappie-artsen na misschien…). Ik sta helemaal achter de huisartsenactie van vandaag.
Jullie hopelijk ook? Spreek je uit voor de huisartsen! Ze kunnen alle steun gebruiken.
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Op donderdagavond presenteerde ik Zijden draadje voor de derde keer. In boekhandel Het Colofon sprak ik (en Hester) uitgebreid met eigenaar Walter Jansen, over alle praktische en filosofische aspecten van ernstig ziek worden door corona, de rollercoaster naar de IC, zes weken voor dood liggen en de aanslag op mijn hersenen – en het werken aan een boek daarover.
Het werd een verrassende avond met verrassende gasten in het publiek. De aanleiding was echt niet leuk, maar wat is het toch een feest om met dit boek op tour te zijn!
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Op 4 juni 2022 publiceerde dagblad De Gelderlander een aantal boekfragmenten en illustraties uit Zijden draadje. Journalist Rob Berends vroeg mijn reactie op de geselecteerde fragmenten.
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Op vrijdag 20 mei was de boekpresentatie van Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners gepresenteerd in een overvol auditorium van Rozet in Arnhem. Leendert Douma reikte een exemplaar uit aan burgemeester Ahmed Marcouch. Die stond vervolgens stil bij de coronatijd, die moeilijk was voor iedereen – maar vooral voor alle zorgverleners, niet alleen in de ziekenhuizen, en patiënten.
Foto: Sjef Prins – APA Foto
Journalist Edwin Verdurmen interviewde Leendert, twee van zijn zorgverleners die een hoofdrol spelen in zijn boek (IC-verpleegkundige Bea van Valburg en fysiotherapeute Hilde van Pelt) en Leenderts vrouw: illustrator Hester van de Grift, die haar ervaringen verwerkte in ontroerende tekeningen. Zanger en gitarist Rocco Ostermann bracht een intense performance van Space Oddity en Ashes To Ashes van David Bowie, Leenderts favoriete muziek en symbolisch voor zijn toestand op de IC: floating in space. Drijft hij weg of keert hij terug op aarde? Tijdens de performance waren de foto’s van Gerard Scheers te zien, die Leenderts zorgverleners portretteerde – van huisarts en ambulancebroeder tot neuropsycholoog en ergotherapeut.
De reacties uit de zaal waren hartverwarmend. Het was vooral mooi om te zien dat er nog drie andere coronapatiënten in de zaal waren, elk met hun eigen heftige verhaal over de intensive care. Ook IC-verpleegkundige Jessica, wereldberoemd op Twitter als @aboutanurse, was aanwezig. “Aan het begin van de coronatijd kregen we een applaus”, zei ze na afloop, “maar een avond als deze is een veel mooiere waardering voor de zorg.”
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Zijden draadje is niet alleen mijn persoonlijk verhaal over zes weken bijna dood, herstel en revalidatie, maar het boek is ook een stukje geschiedschrijving én het geeft de zorgverleners een gezicht. Het is mijn missie om te zorgen dat ze serieus gehoord worden en hun werk zo goed mogelijk kunnen doen.
We wilden dus veel zorgverleners bedanken met een exemplaar. Daarom is het mooi dat Wensink Mercedes Benz, die de ambulances onderhoudt, en Ambassade Hotel Amsterdam ons steunen door boeken te kopen. Super bedankt!
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Op donderdag 12 mei hebben we het boek Zijden draadje ten doop gehouden in Café Bosch in Arnhem. Het werd een feestje met veel geïnteresseerden, vrienden en familie. Het mooie aan dit boek is – hoop ik – dat het laat zien dat je nooit in je eentje ziek bent. Er zijn zoveel mensen bij betrokken, dierbaren en naasten, zorgverleners, een hele stad, een hele maatschappij. Ik was vooral vereerd doordat veel hoofdrolspelers in mijn boek aanwezig waren: IC-arts Michiel en IC-verpleegkundige Bea, fysiotherapeut Anne en logopedist Lotte op de intensive care, allemaal van ziekenhuis Rijnstate, fysiotherapeut Robert en ergotherapeut Susanne van revalidatiekliniek Klimmendaal, ambulanceverpleegkundige Pieter, fysiotherapeut Hilde van Fysio Donders en natuurlijk reikimeester Bernadette.
met egotherapeut en fysiotherapeut van Klimmendaal
Ik vertelde hen hoe geëmotioneerd veel mensen reageren op het boek: live en via appjes of social media. “Jij maakt iedereen aan het huilen”, zegt Hester. Dat is ook wel een beetje de bedoeling. Ik wil corona een gezicht geven (niet per se het mijne), en een pluim in de reet steken van al het zorgpersoneel. Het was niet voor niets 12 mei: de Dag van de Verpleging. In het begin van corona hebben we voor ze staan te applaudisseren, weet je nog? Maar wat ik uit de gesprekken voor dit boek leerde is dat ze daar helemaal niet op zaten te wachten. Ze willen vooral serieus gehoord worden en op een goede manier hun werk kunnen doen. Daarin is nog een wereld te winnen. Ik hoop dat Zijden draadje daar een beetje aan bij kan dragen – dat is ook een beetje mijn missie als zorgjournalist die zelf op de IC belandde.
Eén reactie op mijn boek vat de afgelopen jaren wel samen. “Wat zijn jullie door een hel gegaan”, schreef iemand. “Maar de zon schijnt nu en je leeft. En ik leef. Wat een weelde.”
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
