Van het weekend vierde ik mijn verjaardag. (Dat hadden we anderhalf jaar geleden misschien niet gedacht…) Ik kon trakteren. Het boek Zijden draadje is uit en ik kon een aantal mensen die een bijdrage leverden meteen een exemplaar cadeau doen. En dat was meteen het grootste cadeau voor mij. Wat een zegen, zulke vrienden en familie!
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Hoera! Zijden draadje is vanaf vandaag verkrijgbaar! Dus gingen mijn vrouw Hester van de Grift, die de illustraties maakte, en ik naar Hans de Graaff van Uitgeverij de Graaff in Utrecht om de eerste exemplaren te bewonderen. Het ziet er allemaal super uit!
We hebben vandaag ook een rondje gedaan langs de Arnhemse zorginstellingen (ziekenhuis Rijnstate, Revalidatiekliniek Klimmendaal, Huisartsenpraktijk Linders & Verduijn), om exemplaren aan te bieden aan de geweldige zorgverleners die met een interview in het boek staan. En natuurlijk aan de fotografen Gerard Scheers, Sjef Prins en Lieke Zuidwijk.
IC-arts Michiel Blans in ziekenhuis Rijnstate was alvast heel content.
Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.
Mijn boek komt er écht aan hoor, mensuh! Maar eerst vraag ik jullie aandacht voor iets anders.
Op deze plek wil ik ook even reclame maken voor een boek van een andere schrijfster/coronapatiënte – die ook haar verhaal opschreef over wekenlang op de IC liggen, wakker worden en weer revalideren in Klimmendaal. Het boek Adembenemend is het verhaal van Lucel ten Have-Krabben, aangevuld met dagboekfragmenten van haar echtgenoot Jürgen.
Aan de beurt
Lucel ten Have-Krabben (1968) is gezond en sportief, heeft drie kinderen en woont in Varsseveld in de Achterhoek. Als corona in 2020 uitbreekt is zij meteen ‘aan de beurt’. Ze raakt besmet, wordt opgenomen in het Slingeland ziekenhuis in Doetinchem en belandt daar na een tijd op de intensive care. Daar ligt ze aan de beademing en wordt vier weken lang in een kunstmatige slaap gehouden. Haar longen doen niets, versluierd als die zijn door covid en het zuurstofgehalte in haar bloed is extreem laag. Ze balanceert op de rand van de dood. In die moeilijke tijd houdt haar man een dagboek bij.
Als Lucel wakker wordt op de IC heeft ze angstige hallucinaties, ze is verlamd en kan niet praten. De passages waarin ze dit beschrijft zijn hartverscheurend. Daarna herstelt ze langzaam en eind mei 2020 wordt ze met een ambulance naar Revalidatiekliniek Klimmendaal in Arnhem gebracht. Het ambulancepersoneel laat haar eerst nog even buiten liggen op de brancard, zodat ze kan genieten van de zon en de geur van bomen, gras en… hoe heet het ook alweer? … de geur van pas gevallen regen? … petrichor. Mooi. De tijd in Klimmendaal, die ze vervolgens schetst, is voor mij heel herkenbaar.
Iedere coronapatiënt heeft zijn of haar eigen verhaal, zo heb ik gemerkt, en elk verhaal is zó verschillend. Lucel’s verhaal is niet alleen verdrietig. Het gaat ook over herstel en kracht. Dit rauwe en eerlijke boek fascineert en geeft steun aan naasten en (ex-)patiënten.
Adembenemend kost 22 euro en is verkrijgbaar via luceltenhave.nl. Lees ook dit interview in de Gelderlander.
Het boek Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners ligt vanaf 2 mei in de boekwinkel. Nu al bestellen? Klik hier.
Op 9 april begint de Boekenweek, met als thema Eerste liefde. Mijn eerste liefde was Florence Tonk. En ik de hare. Een groot deel van onze middelbare schooltijd hadden we verkering. Daarna dit en dat en zus en zo: het ging uit. No hard feelings. We bleven sporadisch contact houden.
Inmiddels is Florence een gevierd dichteres, in de stal van uitgeverij Nieuw Amsterdam. Ze publiceerde onder andere in 2010 de roman Blijf bij ons, over het leven op het Oekraïense platteland, en dit jaar het boek bij de tv-serie Het verhaal van Nederland. Ik ben heel trots op haar.
Precies op haar vijftigste verjaardag kreeg zij het nare telefoontje (van Sjef Prins, de fotograaf van de cover van Zijden draadje): “Leendert ligt op de IC. We weten niet hoe hij eruit gaat komen.” Party-pooper is zwak uitgedrukt… het was als in haar ergste dromen.
Het inspireerde Florence tot een bijzonder gedicht, Echo, dat nu is opgenomen in een bundel rondelen rondom het thema van de Boekenweek. Ik kreeg het van de week in de bus. Ik ben nog steeds ontroerd.
Het boek Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners ligt vanaf 2 mei in de boekwinkel. Nu al bestellen? Klik hier.