Huisartsen in actie

Vandaag voeren de huisartsen actie door heel Nederland. Ze willen zo laten zien hoe moeilijk het wordt om het vak nog uit te kunnen oefenen door lange wachtlijsten in ziekenhuizen en de ggz, grote druk op de zorg in de avonden en weekenden, huisvestingsproblemen en steeds meer administratieve eisen van overheden en zorgverzekeraars. Pfff, je zou er toch gek van worden.

Ik heb alleen maar bewondering. Ondanks de grote druk stáán ze er toch altijd maar. Ook toen ik op sterven na dood de praktijk van huisarts Linders in Arnhem binnenstapte. Door corona had ik totaal geen lucht meer. Huisarts in opleiding Joris Schouwenaar ving mij op. Nadat ik zes weken op de intensive care heb gelegen interviewde ik hem voor mijn boek Zijden Draadje.

(Foto: Gerard Scheers voor Zijden draadje)

Een fragment:
Joris is defensiearts en in opleiding voor huisarts in de praktijk van dokter Richard Linders. Hij schrikt zich rot als ik binnenkom. Dokter Joris trekt wit weg rond zijn neus. Hij heeft best al wat coronapatiënten gezien, maar zo ern­stig als ik is hij nog niet tegengekomen, zo vertelt hij mij maanden later. Joris Schouwenaar: ‘Iemand die net een marathon heeft gelopen en over de finishstreep komt, dat grijswitte-rode, die kleuren … zo zag jij er ook uit. Het had geen dag langer moeten duren. Zo ziek heb ik mensen buiten een ziekenhuis nog nooit gezien.’

Het drukt ook hem met de neus op de feiten, want corona is toch nog een beetje abstract. Dokter Joris meet het zuurstofgehalte in mijn bloed. Hij schrikt. Doet het apparaatje het wel? Hij probeert ’m ook nog op zichzelf, want hij kan het niet geloven. De saturatiemeter komt bij mij niet verder dan 56! Normaal moet iemand hoog in de 90 zitten.

Achteraf vertelt hij over de eerste en tweede coronagolf:
‘Ik heb als defensiearts in Jordanië gezeten. De logistieke operaties in co­ronatijd – bijvoorbeeld die op de ic of de spoedeisende hulp – vind ik ver­gelijkbaar met oorlogssituaties. Al die dingen waar geen draaiboek voor was, dat heeft overeenkomsten met wat ik bij defensie heb gezien. Er moe­ten dan keuze gemaakt worden op basis van intuïtie in plaats van draai­boeken.’

En:
‘Corona is ongrijpbaar. Ik had af en toe ook het idee dat ik er geen vat op kreeg. Het liep op een gegeven moment uit de hand. Wat doe je dan? Tja … hard werken. Verder niks. Redden wat er te redden valt. Ik heb veel van deze coronapandemie geleerd. Het klinkt een beetje zweverig, maar ik heb gezien hoe kwetsbaar we zijn met z’n allen. We moeten koesteren hoe goed we het hebben.’

(Foto: Gerard Scheers voor Zijden draadje)

Joris deed zijn huisartsenopleiding in Huisartspraktijk Linders & Verduijn bij mijn huisarts Richard Linders, die ik ook interviewde voor Zijden Draadje. Linders betoogt – terecht – dat de media de coronacrisis alleen maar door de bril van de ziekenhuizen hebben bekeken. Linders was beredruk tijdens de pandemie, maar zag toch kans om het initiatief te nemen voor een speciaal coronahotel:

‘In Doetinchem hebben we ook een coronahotel geopend, samen met de zorgorganisatie Sensire: Zorghotel Gaanderen. Daar ben ik nog steeds heel trots op’, zegt de huisarts. ‘Er hebben in de afgelopen anderhalf jaar onge­veer vijfhonderd mensen gelegen. Dat zijn meer coronapatiënten dan er in het ziekenhuis van Doetinchem hebben gelegen.’ Het ging vooral om ouderen die niet meer thuis konden blijven, omdat ze zuurstof nodig had­den. Er zijn ook best wat mensen overleden, vertelt Richard, maar dan hoefden ze in ieder geval niet in een ziekenhuissetting te liggen.

‘We vonden dat de ver­pleeghuizen het al druk genoeg hadden. Het voordeel was dat we iets soe­peler konden zijn met bezoeken. Dingen waren makkelijker te regelen, er waren geen directies die beslissingen moesten goedkeuren. Het was zwaar voor iedereen die er werkte, maar ook heel zinvol werk.’

Ik ben ‘mijn’ huisartsen zo dankbaar voor het redden van mijn leven en hun goede zorgen daarna (Richard kwam mij regelmatig in het ziekenhuis bezoeken) en ik ben er trots op dat zij hun verhaal doen in Zijden Draadje. Ik denk dat alle huisartsen in Nederland zo bevlogen zijn (op een paar wappie-artsen na misschien…). Ik sta helemaal achter de huisartsenactie van vandaag.

Jullie hopelijk ook? Spreek je uit voor de huisartsen! Ze kunnen alle steun gebruiken.

Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.

Bedankexemplaren

Zijden draadje is niet alleen mijn persoonlijk verhaal over zes weken bijna dood, herstel en revalidatie, maar het boek is ook een stukje geschiedschrijving én het geeft de zorgverleners een gezicht. Het is mijn missie om te zorgen dat ze serieus gehoord worden en hun werk zo goed mogelijk kunnen doen.

We wilden dus veel zorgverleners bedanken met een exemplaar. Daarom is het mooi dat Wensink Mercedes Benz, die de ambulances onderhoudt, en Ambassade Hotel Amsterdam ons steunen door boeken te kopen. Super bedankt!

Wil je Zijden draadje, het verhaal van een coronapatiënt en zijn zorgverleners bestellen? Klik dan hier.